Boże Narodzenie w PRL-u. Pokolorowaliśmy stare zdjęcia. Zobacz GALERIĘ

Gdy do domu przynoszono choinkę, był to znak, że wielkimi krokami zbliżają się święta Bożego Narodzenia. Ta zazwyczaj ustawiana była w centralnym punkcie domu, tuż obok radzieckiego telewizora Rubin 714 czy radiomagnetofonu Sanyo C4. O ile oczywiście ktoś posiadał taki sprzęt, który dla wielu był jednym z ówczesnych marzeń. Wtedy też zaczynała się gonitwa za tym, by zdążyć ze wszystkim przed uroczystą kolacją wigilijną.

Królestwem każdych świąt była jednak kuchnia, gdzie mamy i babcie przygotowywały przepyszne potrawy. By jednak móc je przygotować, trzeba było swoje odstać w sklepach. W latach PRL-u, gazety ogłaszały o dostawach owoców, mięsa, ryb czy sera do sklepów. Rzeczywistość była jednak różna i czasem, już kilka dni przed świętami w sklepach wiało pustką. Długie kolejki ustawiały się zarówno po pomarańcze, jak i po karpia.

Obecnie już na początku listopada, sklepowe półki uginają się pod ilością ozdób świątecznych. Dawniej więcej czasu poświęcano jednak na ręcznie wykonywane ozdoby. W czasach PRL-u, choinka była jednym z najważniejszych elementów domu w czasie świąt. Znajdowały się na niej nie tylko kolorowe i szklane bombki, lecz także pajacyki, mikołajki czy wówczas bardzo popularne włosy anielskie. Na choinkach wieszano również papierowe łańcuchy, które dzieci przygotowywały godzinami.

W wielu domach na świątecznych drzewkach znajdowały się także orzechy czy cukierki. Wiele z nich miało jednak przerzedzone igliwie, dlatego też dość często używano zwykłej białej waty, która miała ukrywać mankamenty drzewka i imitować śnieg.

Na choinkach umieszczano również lampki choinkowe, które miały imitować świeczki. Te były przyczepiane do drzewek za pomocą klipsów lub specjalnego drutu, który pozwalał trzymać je we właściwej, pionowej pozycji. Dzieci tworzyły również papierowe szopki i stroiki z igliwia, które umieszczano pod choinką. Tam też, czekały na nich prezenty.

Dmuchane misie, lalki, samochody z tworzywa i klocki. To wszystko można było znaleźć pod choinką. Dziś dla wielu może wydawać się to dziwne, że nie było tam bardziej wartościowych prezentów, którymi obdarowuje się najbliższych obecnie. Ale zwykła zabawka, potrafiła wywołać uśmiech na twarzy dziecka, który nie znikał przez wiele godzin. Potrzeba było tak niewiele, by ludzie byli szczęśliwi.

Jeszcze przed wigilią, wiele dzieci wybierało się na spotkania z Mikołajem. Tam czekały na nich pomarańcze czy siatki słodyczy. Każdy chciał z bliska zobaczyć świętego i sprawdzić czy ma prawdziwą brodę.

Dziś wiele osób nie pamięta, że jeszcze kilkanaście lat temu, wraz z nadchodzącymi świętami Bożego Narodzenia wybieraliśmy się na pocztę, by zakupić i wysłać kartki świąteczne do najbliższych. Te były niezwykle kolorowe, część z nich miała już naniesione życzenia i wystarczył tylko podpis. Na innych było miejsce na umieszczenie własnych sentencji świątecznych dla rodziny i znajomych. Z biegiem czasu, gdy do powszechnego użytku zaczęły wchodzić telefony komórkowe i komputery, kartki świąteczne zaczęły być wypierane przez e-maile i sms-y.

Przenieśmy się na chwilę kilkadziesiąt lat wstecz i zajrzyjmy do galerii, gdzie znajdziemy pokolorowane zdjęcia z czasów świąt Bożego Narodzenia w PRL-u!